ســـــخــت اســت
ســخــت اســت درکــ کــردن ِ
دُخــــــتــری کـــه غــــم هـآیـــش را
خـــودش میـــدانـــد و دلــــش ...
کــهــ هــمـــه تـــنــــــها لـــبــــخـــنــدهــآیـــش را مـی بــیــنــنـد
کـــه حســــــــرت مــیـــخـــورنــد
بــــخـآطــر ِ شــآد بـــودنــــش
بــــخـآطــر خــنــده هــآیـــــــــــش
و هــیــــــچــکــس
جـــز هــمــآن دخــتـــــــر نــمــیـــدانــد چــقـدر تــنــهـاســـــت
کــه چــقــدر مــیــ ـــتـــرســد
از بــآخـــــتـــن
از اعــتــــــمــآد ِ بـــی حــآصــلــش...!!!
گاهـــی ســال و مــاه و
تقـــویم و تـاریخ
جــوری می چرخــد و می گَــردَد
و با روزهـــای ِ خـــاص ِ زندگـــی ات بـــازی می کنـد
که نمی دانــی تلــــخ باشــی یا شیریــــن؟!
نمی دانــی بخنـــــــــــــــدی یا بِگِـریــــی ؟!
نمی دانــی چگونــه بنویســـی ؟!
و پَــر ِ احســـاست را
رو به کدامیـــن آسمـــان پـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرواز دهـی ؟!
امــروز مـــانـده ام
از مهر بنویسـم
و روزهــای ِ آشنــــایی و عشــــق و دوستــــــــی
یا از خاطــرات مهرســـال ها دلتنگـــــــــی ؟!
ه...
چه سخـــــــت اسـت
جشـن ِ مهري ِ مـن
وقتی که برای نوشتن حرف هایت چیزی را نتوانی بگویی
اون وقت باید نوشت:
نقطه سر خط
غرور بازی جالبی بود که برنده ای نداشتـــــــــــــــ....
اما تو بردیــــــــــــــــــــــــــ...
پی نوشت: تنهایی، گاهی وقت ها تقدیر ما نیست ترجیح ماست!
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند